خب، به زودی امکان تغییر آدرس سایت برای من فراهم خاهد شد و هیچ ایده‌ای ندارم که چرا همچین چیزی باید عملن بیش‌تر از چند ثانیه طول بکشه و این به زودی دقیقن یعنی چه‌قدر زود؛ و چه اتفاقات ناخوشایندی ممکنه بعد از این تغییر بیفتن. به‌هرحال، چیزی که مشخصه اینه که پرونده legen-waitforit-dary و Supercalifragilisticexpialidocious بسته شده و ایتس دی اند آو ان اِرا. و چرا نمی‌رم از این بلادی بیان؟ چون ترجیح میدم محیطم تغییر نکنه -محیط نوشتنم، نه محیطِ به نمایش در آومدن نوشته‌هام- و ترجیح میدم هرچند یه دوره به پایانِ خودش رسیده، آرشیوم پیوسته باشه و صرفن این پسته که مرز ایجاد می‌کنه بین دوره‌ی قبلی و -احتمالن- دوره‌ی جدید.
دوست ندارم هیچ‌کدوم از خاطرات و اتفاقات و احساسات این دوره‌ی لجندری با دوره‌ی پیشِ‌رو قاطی بشن، برای همین امروز داشتم فک می‌کردم هرچند به همه‌ی آهنگای پلی‌لیستِ نسبتن جدیدم عشق می‌ورزم اما باید کنارشون بذارم تا متعلق به زمان خودشون ثبت بشن و راه نگیرن تو این زمان و مکانای جدید. هنوز چیزی نگذشته و من دلم عمیقن تنگه برای همه شرایط و روزای گذشته. دلمان برای هرچیز کوچک چه‌قدر تنگ است. دائمن. اند آی هیت گودبایز.
[درهای سالن خیلی دراماتیک و سینمایی به صورت هم‌زمان باز شده، وی از کادر خارج می‌شود و چراغ‌ها خاموش می‌شوند.]
پی‌نوشت: تصمیم بر این شد که این‌جا به حالت اولش برگرده و به همین شکل فریز بشه و پیوسته به هیچ آرشیو دیگه‌ای نباشه؛ آدرس بعدی متعاقبن همین‌جا گذاشته می‌شه -و بلاگ.آی‌آر نخاهد بود، گور بابای محیط نوشتن.
